چه جوری ما دچار کژ فهمی می شویم.

در جلسه 4/8/88, عمل های شناختیی را مطالعه کردیم که پس از رخداد آنها تعداد حالتهای ممکن افزایش پیدا می کند. دیدیم که برای اینکه یک عمل شناختی رخ بدهد ضرورتی ندارد که حتی واژه ای بین عالمها رد و بدل شود. این جا همان جایی است که ما آدمها گیج و دچار سوتفاهم می شویم. فرض کنید که با دوست تازه خود در کافی شاپ قرار گذاشته اید و شما تنها دو حالت ممکن را در حال حاضر در مورد دوست خود قابل تصور می دانید. اگر عمل شناختی در کافی شاپ اتفاق بیفتد که بعد از آن تعداد حالتهای ممکن قابل تصور به 50 تا برسد, مغز انسان نمی تواند تمام این 50 حالت ممکن را با هم در نظر بگیرد (حافظه RAM مغز ما 1 مگابایت هم نیست!) و تعداد زیادی از آنها را از دست می دهد. همین موضوع سبب سوتفاهم و کژ فهمی می شود.